Colorado!

Beste allemaal! Hier nog een update vanuit de andere kant van de wereld. Het heeft een tijdje geduurd, maar het is moeilijk tijd vrij te maken voor het schrijven omdat ik simpelweg ontzettend veel dingen doe hier.
Goed, waar moet ik beginnen! Ik heb de afgelopen dagen ontzettend veel leuke dingen meegemaakt. Na 2 dagen bij Sean thuis te zijn geweest hebben ik, Sean en Katie onze koffers gepakt en zijn we naar Milwaukee vertrokken, om na een tour door de Miller-fabriek (biermerk), een museumbezoek met in het museum allerlei bekende werken van Andy Warhol, Picasso en Van Gogh, en een bezoek aan het vliegveld om daar Riccardo op zijn vliegtuig terug naar Italië te zetten, door te rijden naar Colorado, een staat in het midden van het land. Anderhalve dag onderweg, inclusief tussenstops. Ik dacht dat ik wel eens een road-trip had meegemaakt, maar nee, dit was niet vergelijkbaar met een reis naar Oostenrijk. Urenlange rechte wegen in de woestijn, verlaten benzinestations, Tumbleweeds (die bruine ronde dingen die voorbij rollen in western-films), mini-dorpjes (met 250 inwoners), enzovoorts. Nu was het zo dat Katie en ik nog niet gegeten hadden toen we vertrokken, maar aangezien Katie "toch nog niet zo heel veel honger had” zijn we doorgereden en zouden we wel ergens stoppen als we moesten tanken. Nou volgens mij zat die tank nog helemaal vol toen we wegreden, want een eind kwam er maar niet aan. Urenlang reden we door en nadat ik voor de derde keer op m’n reserves had gevraagd of we ergens zouden stoppen om ergens voedsel te halen, stopten we uiteindelijk rond een uur of 11 bij een benzinestation. Een benzinestation, in de middle-of-no-where. Een benzinestation verlicht door TL-buizen aan het plafond, vergezeld met een hele hoop vieze vliegjes en één hele dikke vrouw achter de kassa. Het kon me allemaal vrij weinig schelen en het eerste wat ik dan ook deed was kijken of ze eten hadden. Dat hadden ze, maar smakelijk zag het er allemaal niet uit. Ondanks dat er wat vochtwater in het zakje stond en de houdbaarheidsdatum was vervaagd, ging mijn keuze uiteindelijk naar een (mega) sandwich met daarop stukken ham en kaas en een paar droge chocolate chip cookies. Erg smakelijk was het allemaal niet maar het was voedsel, dus schoof ik het allemaal naar binnen, proberend niet te veel op de smaak te letten.
Na een stop van een paar uur in een motel om daar wat te slapen vertrekken we stipt om 7 uur ’s-ochtends weer verder naar Colorado. Een saaie tocht, waarin ik (tevergeefs) wat probeer te slapen en een hele hoop afleveringen van Game of Thrones aan het kijken ben. De uren gaan redelijk snel voorbij en we komen eindelijk aan in Littleton, een klein plaatsje dichtbij Denver. We slapen daar 1 nachtje bij vrienden van de familie, erg aardige en gastvrije mensen. De ochtend erna rijden we ’s-ochtends weg om te gaan doen waar ik al lang naar uitkijk: raften en kamperen midden in de natuur. Met een groep van een aantal mensen uit Texas en ons eigen groepje raften we een paar uur door de woeste rivier (erg vet) en stoppen we in het begin van de avond ergens langs de rivier om daar ons eigen kamp op te slaan. We maken een fireplace en zetten een aantal tenten op. ’s-Avonds zitten we aan het kampvuur met marshmallows. Erg gezellig en met een hoop mensen gepraat. Die nacht sliep ik buiten, met alleen een slaapzak en een matje, tussen de wilde dieren (o.a. ratelslangen en beren) en onder een waaaanzinnige sterrenhemel. Een nacht die ik zeker nooit zal vergeten.
Na een halve dag nog eens te raften komen we terug bij de auto en rijden we naar Garden of the Gods, een natuurgebied met een hele hoop grote bruin-rode rotsen. Ik heb er een hele hoop foto’s gemaakt en zal ze bij het verslag uploaden. Echt heel erg cool om te zien.
Een aantal dagen later zijn we naar de Rocky Mountains gereden om daar vervolgens te verblijven bij de tante en oom van Sean in de bergen. Sean en zijn familie gaan er vaak in de winter heen om er te skiën. Het landschap deed me sterk denken aan dat van Oostenrijk en de huisjes waren een beetje in Oostenrijkse stijl. Omdat er geen sneeuw op de bergen ligt om op te skiën, doen ze er wat anders in de zomer: mountainbiken van de berg af. En dat is wat wij ook gingen doen, in het National Trestle Mountainbike park. In het begin nogal even wennen op zo’n mountainbike met een enorme vering, maar na een tijdje had ik het wel onder de knie. Met extreme snelheden ga je door smalle hobbelige paadjes tussen het bos en doe je een aantal jumps. In het begin soms nog wat gevaarlijk en eng, maar na een tijdje echt heel erg leuk om te doen. Op het einde wel 1 keer vol voorover mijn stuur gevlogen en een spectaculaire salto gemaakt (waardoor ik wat hoofdpijn had en nu een ontzettende bult op m’n kont heb), maar verder geen crashes gelukkig.
Na een paar dagen tussen de bergen te hebben overnacht, rijden we weer anderhalve dag terug naar het huis van Sean in Kohler, om daar vervolgens na 1 nacht weer te vertrekken naar het Lake House in Oconomowoc, samen met Sean, Kevin (z'n vader), Katie, Stevie (Sean’s broer) en Montsy (de vriendin van Stevie). Ik sliep daar een paar nachten in een gigantisch huis aan een prachtig meer. Ze hebben er 2 boten liggen waarvan 1 speedboot. We hebben er dus een aantal keer gewaterskied, heel vet om te doen. Ook zijn we uit eten gegaan met de familie en zijn we gisteren naar een verjaardag van een familielid gegaan. Inmiddels zit ik nu in de auto naar een andere plaats en hebben we vanochtend het Lake House achter ons gelaten.

We zijn nu onderweg naar Minocqua, een klein vakantiedorp in het bos, zonder internet. Verder geen idee wat ik er van moet verwachten. Ik zie wel.

Goed, dat was het dan wel zo’n beetje tot nu toe. Een hele hoop dingen meegemaakt dus. Nog maar 1 week hier en dan kom ik alweer terug, samen met Sean. De tijd vliegt!